چیزی نمی‌تونم بگم ، قراره از من بگذری
چیزی نگو می‌فهممت ، باید از این خونه بری

چند سال از امشب بگذره؟ ، تا من فراموشت کنم
تا با یه دریا تو خودم ، خاموش خاموشت کنم

تنهاییامو بعد از این ، با قلب کی قسمت کنم؟
واسه فراموش کردنت ، باید به چی عادت کنم؟

تو باید از من رد بشی ، من باید از تو بگذرم
کاری نمی تونم کنم ، باید بیفتی از سرم

بعد از تو باید با خودم ، تنهای تنها سر کنم
یک عمر باید بگذره ، تا امشبو باور کنم

چند سال از امشب بگذره؟ ، با من یکی هم خونه شه
احساس امروزم به تو ، تنها یه شب وارونه شه

چیزی نمی تونم بگم...

حالا که رفته‌ای
دل دلیل می‌آورد و
عشق گریه می‌کند
با این همه
جالی خالی‌ات پُر نمی‌شود
نه با خیال و نه با خاطره

 

*****

حالا که رفته‌ای
می‌مانم کنار همین ایستگاه
که بوی تو را می‌دهد
می‌مانم و دست تکان می‌دهم
برای مسافرانی که تو رو گم کرده‌اند

 

*****

 

حالا که رفته‌ای
نَه ستاره‌ها را دوست دارم
نه آفتاب را
چگونه بی‌تو می‌میرند و
زنده می‌شوند!؟

می ترسم از نبودنت

و از بودنت بیشتر!

 نداشتن تو ویرانم میکند

و داشتنت متوقفم!

وقتی نیستی کسی را نمی خواهم

و وقتی هستی" تو را" می خواهم

 رنگهایم بی تو سیاه است

و در کنارت خاکستری ام

خداحافظی ات به جنونم می کشاند

 و سلامت به پریشانیم!

 بی تو دلتنگم و با تو بی قرار

بی تو خسته ام و با تو در فرار

در خیال من بمان

از کنار من برو

 من خو گرفته ام

 به نبودنت!!!

یک روز می بوسمت
فوقش خدا مرا می برد جهنم
فوقش می شوم ابلیس
آنوقت تو هم به خاطر این که یک « ابلیس » تو را بوسیده جهنمی می شوی
جهنم که آمدی ، من آن جا پیدایت می کنم و هر روز می بوسمت
وای خدا ! چه صفایی پیدا می کند جهنم

یک روز می بوسمت پنهان کردن هم ندارد
مثل خنده های تو نیست که مخفی شان می کنی
یا مثل خواب دیشب من که نباید تعبیر شود
مثل نجابت چشمهای تو است
وقتی که توی سیاهی چشمهای من عریان می شوند
عریانی اش پوشاندنی نیست ، پنهان نمی شود

یک روز می بوسمت
یکی از همین روزهایی که می خندانمت
یکی از همین خنده های تو را ناتمام می کنم : می بوسمت
و بعد ، تو احتمالا سرخ می شوی
و من هم که پیش تو همیشه سرخم

یک روز می بوسمت
یک روز که باران می بارد
یک روز که چترمان دو نفره شده
یک روز که همه جا حسابی خیس است
یک روز که گونه هایت از سرما سرخ سرخ
آرام تر از هر چه تصورش را کنی
آهسته
می بوسمت

یک روز می بوسمت
هر چه پیش آید خوش آید
حوصله ی حساب و کتاب کردن هم ندارم
دلم ترسیده
که مبادا از فردا دیگر « عشق من » نباشی
آخر
عشق چهار حرفی کلاس اول من
حالا آن قدر دوست داشتنی شده که برای خیلی ها چهار حرف که سهل است ، هزار هزار حرف باشد
به قول شاعر : عشق کلاس اول ، تنها چهار حرف است ، اما کلاس آخر ، عشق هزار حرف است

یک روز می بوسمت
فوقش خدا مرا می برد جهنم
فوقش می شوم ابلیس
آنوقت تو هم به خاطر این که یک « ابلیس » تو را بوسیده
جهنمی می شوی
جهنم که آمدی ، من آن جا پیدایت می کنم و هر روز می بوسمت
وای خدا ! چه صفایی پیدا می کند جهنم

یک روز می بوسمت
می خندم و می بوسمت
گریه می کنم و می بوسمت
یک روز می آید که از آن روز به بعد
من هر روز می بوسمت
لبهایم را می گذارم روی گونه هایت
و بعد هر چه بادا باد : می بوسمت
تو احتمالا سرخ می شوی
و من هم که پیش تو همیشه سرخم

چرا راننده ها زیر بارون دلشون فقط برای زنها می سوزه؟

۲٫ چرا استادها به دخترها بهتر نمره میدن؟
۳٫ چرا بارون میاد، ترافیک میشه؟
۴٫ چرا تو خونه ۴٠ متری ال سی دی ۵٢ اینچی میذارن؟
۵٫ چرا به هرکی مسن تره بیشتر اعتماد می کنن؟
۶٫ چرا از در که میخوان رد بشن تعارف میکنن ولی سر تقاطع به هم رحم نمیکنن؟
۷٫ چرا تو فروشگاه شهروند و هایپراستار و … چشم میدوزن به سبد همدیگه؟
۸٫ چرا از تو ماشین پوست پرتغال می ریزن بیرون؟
۹٫ چرا تو اتوبان وقتی به ماشین جلویی می رسند چراغ میدن؟
۱۰٫ چرا وقتی می رن لباس بخرن بقیه مغازه ها رو هم نگاه می کنن؟
۱۱٫ چرا قبل از ازدواج دنبال پول طرف مقابلن نه اخلاقش؟
۱۲٫ چرا بعد از ازدواج دنبال اخلاق طرف مقابلن نه پولش؟

۱۳٫ چرا وقتی باطری کنترل تلوزیون تموم میشه دکمه هاشو محکمتر فشار میدن !؟
۱۶٫ چرا مردها روز زن فقط طلا و ادکلن کادو می خرند؟
۱۷٫ چرا فیلم زیاد می بینن ولی کتاب نمی خونن؟
۱۸٫ چرا اونهایی که زبانشون خوبه هم فیلم رو با زیرنویس نگاه میکنن؟
۱۹٫ چرا باجناقها هیچوقت از هم خوششون نمیاد؟
۲۰٫ چرا زنها بچه برادرشون رو بیشتر از بچه خواهرشون دوست دارند؟
۲۱٫ چرا پدر دخترها تو خواستگاری کمتر از همه حرف می زنن؟
۲۲٫ چرا مراسم ختم ساعت ۴ بعد از ظهر تشکیل میشه؟
۲۳٫ چرا وقتی پشت سر یکنفر صحبت میکنن اصلا فکر نمیکنن این غیبته؟
۲۵٫ چرا زنها تو هر مهمونی نباید لباس تکراری بپوشن؟
۲۶٫ چرا تو مهمونی اگه موز بخورن بی کلاسیه ولی سیب و پرتغال نه؟
۲۷٫ چرا وقتی شکلات تعارف میکنن اگه بیشتر از یکی بردارن زشته؟
۲۸٫ چرا بند کتونی رو دور مچ پا میبندن ولی بند کفش رو نه؟
۲۹٫ چرا بیدار شدن از خواب تو یه صبح ابری یا بارونی براشون خیلی سخته؟
۳۰٫ چرا واسه مهاجرت دنبال یه جای خوش آب و هوا می گردن؟
۳۱٫ چرا با اینهمه شاعری که در طول تاریخ دارن شعر ترانه هاشون رو مریم حیدرزاده میگه
۳۲٫ چرا با موسیقی سنتی نمیشه رقصید؟
۳۳٫ چرا سه تار سه تا تار نداره؟
۳۴٫ چرا قرارداد کارمندی رو کارفرماها تنظیم میکنن؟
۳۵٫ چرا اکثر ماشینها یا سفیدن یا سیاه یا نقره ای؟
۳۶٫ چرا نمیشه با کت و شلوار کتونی پوشید؟
۳۸٫ چرا زنها وقتی ابرو بر می دارن روحیشون بهتر میشه؟(چه ربطی داره ابرو با روحیه؟)
۳۹٫ چرا زنها لوازم ارایش رو روی شصتشون تست میکنن؟ چرا مثل کرم پشت دستشون نمی زنن؟
۴۰٫ چرا زنها وقتی رژلب می زنن گردنشون رو به سمت آینه دراز می کنن؟
۴۱٫ چرا مردها فرق آرایش ۵٠ هزارتومنی با آرایش ١.۵ میلیون تومنی رو نمیفهمن؟
۴۲٫ چرا کادوهای عروسی رو یه روز بعد از عروسی (پاتختی) می دن؟
۴۳٫ چرا وقتی داماد می رقصه بهش پول می دن؟ مگه داماد رقاصه؟
۴۶٫ چرا مردم تو تاکسی راجع به سیاست صحبت میکنن؟
۴۷٫ چرا راننده تاکسی ها از همه بدتر رانندگی میکنن؟
۴۸٫ چرا وقتی به تقاطع می رسن بجای ترمز رو گاز فشار میارن؟
۴۹٫ چرا قسمت مردانه اتوبوس بزرگتر از قسمت زنانه است؟
۵۰٫ چرا تو اتوبان دست انداز میذارن؟
۵۱٫ چرا کسی برای صبحونه کسی رو مهمون نمیکنه؟
۵۴٫ چرا سر عقد عروس دفعه سوم میگه بله؟
۵۵٫ چرا آدمها وقتی عکس میگیرن به یه جای نامعلوم خیره می شن؟
۵۶٫ چرا با اینکه همه فضولند از فضولی دیگران ناله می کنند؟
۵۷٫ چرااااااا….؟

گاه دلتنگ می شوم دلتنگتر از همه ی دلتنگی ها

گوشه ای میشینم و حسرت ها را می شمارم و

باختن ها را و...و صدای شکستن ها را و وجدانم

را محاکمه می کنم.....

من کدام قلب را شکستم وکدام امید را ناامید کردم

و کدام احساس را له کردم

و کدام خواهش را نشنیدم و.....

و به کدام دلتنگی خندیدم

که این چنین دلتنگم؟؟؟؟!!!!

ببخش که درخشیدی و من چشمامو بستم / منو بخشیدی و من چشمامو بستم
تو به پای من نشستی و جدا از تو نشستم / که نیاوردی به روم هر جا دلت رو می شکستم
منو ببخش ، منو ببخش . . .

شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی 

هر لحظه به دام دگری پا بستی 

گفتا شیخا هر آن چه گویی هستم 

آیا تو چنان که می نمایی هستی 

 خیام

جغدی روی کنگره های قدیمی دنیا نشسته بود. زندگی را تماشا میکرد. رفتن و ردپای آن را. و آدمهایی را می دید که به سنگ و ستون، به در و دیوار دل می بندند. جغد اما می دانست که سنگ ها ترک می خورند، ستون ها فرو می ریزند، درها می شکنند و دیوارها خراب می شوند. او بارها و بارها تاجهای شکسته، غرورهای تکه پاره شده را لابلای خاکروبه های کاخ دنیا دیده بود. او همیشه آوازهایی درباره دنیا و ناپایداری اش می خواند و فکر می کرد شاید پرده های ضخیم دل آدمها، با این آواز کمی بلرزد. 
روزی کبوتری از آن حوالی رد می شد، آواز جغد را که شنید، گفت: بهتر است سکوت کنی و آواز نخوانی. آدمها آوازت را دوست ندارند. غمگین شان می کنی. دوستت ندارند. می گویند بدیمنی و بدشگون و جز خبر بد، چیزی نداری. 
قلب جغد پیر شکست و دیگر آواز نخواند. 
سکوت او آسمان را افسرده کرد. آن وقت خدا به جغد گفت: آوازخوان کنگره های خاکی من! پس چرا دیگر آواز نمی خوانی؟ دل آسمانم گرفته است.
جغد گفت: خدایا! آدمهایت مرا و آوازهایم را دوست ندارند. 
خدا گفت: آوازهای تو بوی دل کندن می دهد و آدمها عاشق دل بستن اند. دل بستن به هر چیز کوچک و هر چیز بزرگ. تو مرغ تماشا و اندیشه ای! و آن که می بیند و می اندیشد، به هیچ چیز دل نمی بندد. دل نبستن سخت ترین و قشنگ ترین کار دنیاست. اما تو بخوان و همیشه بخوان که آواز تو حقیقت است و طعم حقیقت تلخ. 
جغد به خاطر خدا باز هم بر کنگره های دنیا می خواند و آنکس که می فهمد، می داند آواز او پیغام خداست

او  

می رود دامن کشان

من؟ 

زهر تنهایی چشان  

****

دل هر که صید کردی 

نکشد سر از کمندت 

نه دگرامید دارد 

که رها شود از بندت 

 ****

ما را که 

تو منظوری 

خاطر نرود جایی 

****

از خاک بیشتر 

نه  

که از خاک کمتریم