باید فراموشت کنم چندیست تمرین میکنم من می توانم! میشود! آرام تلقین میکنم. حالم، نه، اصلآ خوب نیست... تا بعد بهتر میشود!! فکری برای ِ این دل ِ تنهای ِغمگین میکنم. من می پذیرم رفته ای، و بر نمی گردی همین خود را برای ِ درک این، صد بار تحسین میکنم. کم کم ز یادم میروی، این روزگار و رسم اوست این جمله را با تلخی اش صد بار تمرین میکنم.
